Dag 24
Blijf op de hoogte en volg Michelle``
24 Juni 2018 | Italië, Rome
Met fiets en dochter naar Rome
Dag 24
Zondag 24 juni
Vandaag staat alweer onze laatste etappe op de agenda. Wat vliegen de dagen voorbij, elke dag een bepaalde routine aangeleerd, vroeg opstaan, alles weer inpakken, ontbijten en de fiets weer aantrappen. Niet wetend wat de dag brengt en kieken wat ’t wordt. Met als einddoel St Pietersplein in Rome.
Aan het begin van onze reis vroeg een fietsliefhebber in Duitsland aan ons waarom Rome ? Ja waarom Rome. Eigenlijk geen goed antwoord op te geven dus het antwoord was toen waarom niet. Michelle en ik waren al een keer naar Wenen gefietst en dat was toen ook goed bevallen en Rome de eeuwige stad heeft een zekere aantrekkingskracht die honderden pelgrims jaarlijks trekt. Een keer in je leven de voetsporen van een pelgrim volgen, dat meemaken en ervaren dat was het eigenlijk.
Dus ook vandaag de routine weer laten werken en vroeg vertrokken. We moesten nog vele klimmen doen om het heuvellandschap ten noorden van Rome te bereiken. Op zo’n 25 kilometer van Rome was het duidelijk dat je Rome naderde.
Het zwerfvuil langs de kant van de straat nam toe en er waren plekken onder bruggen waar zoveel lag dat het zich opstapelde tot de brug onderkant. Bij de hitte van vandaag goed te ruiken.
Een paar kilometers verderop langs een provinciale weg zat een meisje in de schaduw tussen de wegrommel te wachten op de bus, dacht ik. Een honderd meter verder weer eentje. En dat hield niet op en toen viel het kwartje. Hoertjes, jonge grietjes die op een klant wachten. Er stond geen fietsje bij dus werden ze wel gebracht want het was een zeer eenzame locatie.
Anita onze kwartiermaker was inmiddels op locatie en ze lag al bij het zwembad. Respect dat ze met de auto dit zonder problemen klaarde.
Wij moesten nog door de buitenwijken de stad in en dat was een hele zoektocht. Om ongeveer 13.30 uur kwamen we aan in het centrum van Rome. Wat een drukte en op elke hoek een militaire wachtpost. De fiets is echt ideaal in zo’n drukke stad, je laveert overal tussendoor. We wilden graag een foto maken van ons aankomen op het St Pieterplein maar moesten daarvoor weer 5 kilometer verder door het drukke verkeer.
Eenmaal aangekomen kan je het bijna niet bevatten, we zijn er, het is gedaan. Dat geeft een heel bijzonder gevoel op dat drukke plein. Een voorbijganger gevraagd een foto te maken en deze is bijgevoegd.
Om het hotel te bereiken alsnog weer 5 kilometer weggetrapt (Rome is gebouwd op 7 heuvels) en op locatie gelijk het zwembad ingedoken. Nu een paar dagen genieten van Rome en van de routine afkicken.
Dag 24
Zondag 24 juni
Vandaag staat alweer onze laatste etappe op de agenda. Wat vliegen de dagen voorbij, elke dag een bepaalde routine aangeleerd, vroeg opstaan, alles weer inpakken, ontbijten en de fiets weer aantrappen. Niet wetend wat de dag brengt en kieken wat ’t wordt. Met als einddoel St Pietersplein in Rome.
Aan het begin van onze reis vroeg een fietsliefhebber in Duitsland aan ons waarom Rome ? Ja waarom Rome. Eigenlijk geen goed antwoord op te geven dus het antwoord was toen waarom niet. Michelle en ik waren al een keer naar Wenen gefietst en dat was toen ook goed bevallen en Rome de eeuwige stad heeft een zekere aantrekkingskracht die honderden pelgrims jaarlijks trekt. Een keer in je leven de voetsporen van een pelgrim volgen, dat meemaken en ervaren dat was het eigenlijk.
Dus ook vandaag de routine weer laten werken en vroeg vertrokken. We moesten nog vele klimmen doen om het heuvellandschap ten noorden van Rome te bereiken. Op zo’n 25 kilometer van Rome was het duidelijk dat je Rome naderde.
Het zwerfvuil langs de kant van de straat nam toe en er waren plekken onder bruggen waar zoveel lag dat het zich opstapelde tot de brug onderkant. Bij de hitte van vandaag goed te ruiken.
Een paar kilometers verderop langs een provinciale weg zat een meisje in de schaduw tussen de wegrommel te wachten op de bus, dacht ik. Een honderd meter verder weer eentje. En dat hield niet op en toen viel het kwartje. Hoertjes, jonge grietjes die op een klant wachten. Er stond geen fietsje bij dus werden ze wel gebracht want het was een zeer eenzame locatie.
Anita onze kwartiermaker was inmiddels op locatie en ze lag al bij het zwembad. Respect dat ze met de auto dit zonder problemen klaarde.
Wij moesten nog door de buitenwijken de stad in en dat was een hele zoektocht. Om ongeveer 13.30 uur kwamen we aan in het centrum van Rome. Wat een drukte en op elke hoek een militaire wachtpost. De fiets is echt ideaal in zo’n drukke stad, je laveert overal tussendoor. We wilden graag een foto maken van ons aankomen op het St Pieterplein maar moesten daarvoor weer 5 kilometer verder door het drukke verkeer.
Eenmaal aangekomen kan je het bijna niet bevatten, we zijn er, het is gedaan. Dat geeft een heel bijzonder gevoel op dat drukke plein. Een voorbijganger gevraagd een foto te maken en deze is bijgevoegd.
Om het hotel te bereiken alsnog weer 5 kilometer weggetrapt (Rome is gebouwd op 7 heuvels) en op locatie gelijk het zwembad ingedoken. Nu een paar dagen genieten van Rome en van de routine afkicken.
-
25 Juni 2018 - 04:31
Jos Lansink:
Respect Henk en Michelle om zo’n fietstocht te beginnen en te volmaken. Trots. -
25 Juni 2018 - 06:57
Andre Kleinheerenbrink:
Henk en Michelle,
Gefeliciteerd met dit resultaat.
Ik heb genoten van jullie reisverslagen -
25 Juni 2018 - 17:41
René En Marjo:
Hallo Henk en Michelle, en natuurlijk ook Anita,
Gefeliciteerd. En respect voor jullie prestatie.
Het zal zeker lekker zijn nu je in Rome aangekomen bent.
Dat doen ze jullie zo niet na.
Geniet er nog lekker van. (een paar dagen zonder fiets).
-
25 Juni 2018 - 19:21
Rene Nijland:
Jullie hebben het toch maar gedaan. Knap hoor! En een geweldige ervaring.
Leuk om dit zo te delen.
Groetjes, Rene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
