Dag 11
Blijf op de hoogte en volg Michelle``
11 Juni 2018 | Duitsland, Grainau
Met fiets en dochter naar Rome
Maandag 11 juni
Verdorie het moet niet gekker worden. Oké, we zijn in het Beierse land in een piepklein dorp met een voornamelijk katholieke gemeenschap maar dat de kerkklokken je al om 5.30 uur het bed uit beieren is wel even wennen. We zaten rechtop in bed en hebben nu de betekenis van beieren pas echt helder.
Overigens het verblijf in Gasthaus Wiedmann was in een nieuw complex aan het oude Gasthaus gebouwd. Heel ruim en modern ingericht en een geweldige slaapplek, indien die beierende kerkklokken er niet waren geweest.
Toen we hier gisteren aankwamen konden we aan de zuidelijke horizon de vage contouren van de Alpen zien. Dat maakt echt indruk en het is ons doel van vandaag. Het gebied hiernaar toe heet Oberbayern en dat betekent dat we vanaf nu echt moeten klimmen om aan de voet van de Alpen te komen.
De reis ging voorspoedig, het weer was prachtig en wonder boven wonder geen lekke banden. Binnen no time hadden we de pakweg 100 kilometer overbrugd. Vooral het laatste deel was fantastisch langs het riviertje de Loisach door het schilderachtige bergenlandschap naar Garmisch Partenkirchen.
Om 13.30 uur kwamen we aan in Garmisch Partenkirchen en daar troffen we Anita aan die al twee nieuwe fietsbanden om de nek had hangen. Deze waren bestemd voor Michelles fiets om het lek slaan te voorkomen. Maar eerst gezamenlijk een welkomstdrankje genoten en nog even naar de fietsenmaker voor een busje kettingolie. Vervolgens ingecheckt in het hotel en de twee nieuwe banden gemonteerd en beide stalen rossen een smeerbeurt gegeven zodat ze weer helemaal klaar zijn voor de bergtocht van morgen. Alpen here we come.
S avonds een wijntje gedronken op het balkon met als uitzicht de Zugspitze, de hoogste berg van Duitsland. Wegdromen met respect.
Maandag 11 juni
Verdorie het moet niet gekker worden. Oké, we zijn in het Beierse land in een piepklein dorp met een voornamelijk katholieke gemeenschap maar dat de kerkklokken je al om 5.30 uur het bed uit beieren is wel even wennen. We zaten rechtop in bed en hebben nu de betekenis van beieren pas echt helder.
Overigens het verblijf in Gasthaus Wiedmann was in een nieuw complex aan het oude Gasthaus gebouwd. Heel ruim en modern ingericht en een geweldige slaapplek, indien die beierende kerkklokken er niet waren geweest.
Toen we hier gisteren aankwamen konden we aan de zuidelijke horizon de vage contouren van de Alpen zien. Dat maakt echt indruk en het is ons doel van vandaag. Het gebied hiernaar toe heet Oberbayern en dat betekent dat we vanaf nu echt moeten klimmen om aan de voet van de Alpen te komen.
De reis ging voorspoedig, het weer was prachtig en wonder boven wonder geen lekke banden. Binnen no time hadden we de pakweg 100 kilometer overbrugd. Vooral het laatste deel was fantastisch langs het riviertje de Loisach door het schilderachtige bergenlandschap naar Garmisch Partenkirchen.
Om 13.30 uur kwamen we aan in Garmisch Partenkirchen en daar troffen we Anita aan die al twee nieuwe fietsbanden om de nek had hangen. Deze waren bestemd voor Michelles fiets om het lek slaan te voorkomen. Maar eerst gezamenlijk een welkomstdrankje genoten en nog even naar de fietsenmaker voor een busje kettingolie. Vervolgens ingecheckt in het hotel en de twee nieuwe banden gemonteerd en beide stalen rossen een smeerbeurt gegeven zodat ze weer helemaal klaar zijn voor de bergtocht van morgen. Alpen here we come.
S avonds een wijntje gedronken op het balkon met als uitzicht de Zugspitze, de hoogste berg van Duitsland. Wegdromen met respect.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
